Gebeurd er nog iets?

Hoe kan het dat er niks gebeurd? (Verliefd op het concept van een liefhebbende God)

Je vasthouden dé waarheid als een concept brengt de echtheid ervan niet tot leven.
Een leven vol verlangen, geloof en hoop is net zo hard nodig als ademhalen. Een primaire levensbehoefte dat maakt dat je voorwaarts kan gaan.
De misvatting is vaak (zeker onder Christenen zelf) dat er gedacht wordt dat God eerst tot in treuren toe alles 100x moet bevestigen en je aan je hand moet meenemen en tot in detail moet uitleggen of en hoe je je roeping om moet zetten in realiteit tot iets concreets! En zeker! je bidt tot God maar daarnaast bestaat er ook een belangrijke waarheid namelijk dat God door Zijn geest alles al in je heeft gedeponeerd/uitgestort. Althans als je Jezus hebt aangenomen als redder en verlosser, dan hoop ik dat je Hem niet nog 10x aan het kruis hangt voor het offer dat bedoelt is als eenmalig en als kostbare onderpand voor je nieuwe leven.
Het klinkt wel geestelijk als je alles nog 100 keer vraagt en niet denkt dat je zomaar alles krijgt, maar in essentie zit er een fundamenteel probleem in verscholen. (Paradox)
Zonder geloof kan je God niet behagen, maar je moet Zijn offer ook niet goedkoop afdoen…verwarrend misschien maar misschien reden te meer om daarom met alle vrijmoedigheid te wandelen in autoriteit. Nee niet omdat jezelf zo geweldig bent, nee juist omdat je beseft dat je zonder Zijn offer geen erfgoed hebt.
In het Christelijk leven gaat er soms onnodig veel tijd verloren doordat men gevangen blijft in het beeld van God dat je alles goed moet doen voordat Hij je ook maar iets wilt geven. Dit is ronduit een onwaarheid dat het Christelijk leven en de groei erin zelfs stagneert of stopt.
Het werkelijke begrip van het offer aan het kruis is dat God de Vader Zijn alles heeft gegeven, zodat wij alles kunnen bezitten zoals bedoelt. Er lijkt een Christelijke cultuur te zijn ontstaan waarbij je je nederig moet opstellen, je vooral niet hebberig moet graaien naar alles wat God heeft beloofd door het offer van Zijn Zoon.
Je kan zomaar denken; waarvoor is Hij dan gestorven? Als je hebberig bent omdat je beseft dat het God Zijn zoon heeft gekost is dat geen slechte of egoïstische gedachte. Ik als moeder zou echt waanzinnig boos worden op mensen wanneer ik bij wijze van spreken mijn zoon heb geofferd voor een ver uitstrekkend hoger gezamenlijk doel. En deze zelfde mensen het een geweldig mooi en moedig offer vinden, maar geen gebruik maken van de weg die gebaand is door deze opoffering en zeggen: Ja kan ik dit wel maken of mag ik zomaar gebruik maken van zijn erfenis.
Ik zou eerder denken: is het offer niet genoeg om te beseffen dat je je bijna verplicht zou moeten voelen het offer waardevol en met dankbaarheid te beantwoorden met een leven ter erkenning ervan, omdat het offer anders voor niks is geweest en dus waardeloos.
Help! Deze manier van denken is een vorm van valse bescheidenheid, dat gek genoeg ook een wortel van trots met zich meedraagt. Door je nederig op te stellen denk je dat je je schuldgevoel af kan kopen omdat je eigenlijk wel hebberig bent? Of dat jij genoeg in je mars hebt om boete te doen en je puntjes kan verdienen? Want zeg nou eerlijk, willen wij niet allemaal wat God voor ons bedoelt heeft?
Paulus zegt heel mooi dat hij ‘boast in the Lord’, wij weten ook hoeveel autoriteit Paulus had. Paulus begreep het, hij kon alles juist door het offer aan het kruis en hij ging ervoor.

Lieve mensen dit is slechts een scenario van mijn gedachtengoed. Ik geef mijn gedachten en verbeelding even de vrije loop…waarom?…omdat de waarheid en integriteit, zelfreflectie maar ook om het kennen van God werkelijk getoetst moet worden, zoals bij een open hart operatie alles moet worden blootgelegd. Wat gaat er om in dit hart; je gedachten…
De bijbel zegt: als je Abba om een brood vraagt zal Hij je geen steen geven…hoeveel te meer…wij..

Gods erfgoed alleen als concept bewonderen en aanprijzen maar er niet in wandelen en vragen om de uitwerking en de vruchten te ontwikkelen voelt voor mij net zo als de ‘schallende cymbalen’. Het klinkt mooi, spreken over erfgoed en de talenten die God geeft, de profetieën die uitgesproken worden om het vervolgens als concept in een opwelling je enthousiast te laten maken maar verder geen leven voort brengt en de bijbel dicht slaat tot de volgende opwelling of golf van voldoening.
Zonde…toch !?